In Nederland zijn er honderden opvangplekken te weinig voor slachtoffers van huiselijk geweld. In plaats van de 1.800 plekken die volgens het Verdrag van Istanbul nodig zijn, hebben we er slechts 1.000.
Leefbaar Rotterdam stelde vragen aan het college. Want ondanks de inzet van de stad – waar huiselijk geweld hoog op de agenda staat – maken ze zich zorgen. Hotels en vakantieparken worden steeds vaker ingezet als noodoplossing. Doorstroming stokt, omdat slachtoffers moeilijk aan een sociale huurwoning of passende zorg komen.
Meer bewustzijn en minder taboe zorgen ervoor dat meer mensen hulp zoeken. Dat is goed, maar het systeem loopt vast. Voldoet Rotterdam nog aan de normen? En kunnen we in gesprek met woningcorporaties om noodwoningen beschikbaar te houden?