Hoe overleef je in een stad als Rotterdam als je hier mag studeren, maar nauwelijks mag werken? Internationale studenten van buiten de EU en EER krijgen in Nederland te maken met strenge regels. Ze mogen maximaal 16 uur per week werken en alleen als ze een tewerkstellingsvergunning (TWV) hebben. Tegelijkertijd eist de overheid dat ze jaarlijks aantonen dat ze beschikken over minimaal €13.129,44 aan bestaansmiddelen. Een flink bedrag – zeker als je maar beperkt mag bijverdienen.
Die combinatie wringt. Hoe kom je aan dat geld als je geen volledig recht hebt op bijbanen? Wat doet het met je als je geen financiële ademruimte hebt, maar wél een studie moet volgen in een duur land?
Uit onder andere berichtgeving van Omroep Tilburg blijkt dat deze situatie leidt tot stress, psychische druk en zelfs studie-uitval. Studenten willen wel, maar het systeem houdt ze tegen.
D66 en GroenLinks in Rotterdam trekken nu aan de bel. In schriftelijke vragen aan het college vragen ze om meer inzicht:
– Hoeveel studenten in Rotterdam lopen hiertegenaan?
– Zijn er signalen van stress, uitval of andere knelpunten?
– En: wat kan de gemeente doen, al is het een landelijke kwestie?
De vraag wordt gesteld of het niet vreemd is dat er aan de ene kant gesproken wordt over “ongebruikt arbeidspotentieel” in een krappe arbeidsmarkt, terwijl er tegelijkertijd jonge mensen zijn die dolgraag willen werken – maar simpelweg niet mogen. Wat betekent dit voor Rotterdam?
De partijen vragen of Rotterdam wil meedenken over oplossingen. Bijvoorbeeld via een gezamenlijke lobby met andere gemeenten.